10 ปีแล้วกับชีวิต “มนุษย์เงินเดือน” ที่เช้ามาจะต้องไปทำงาน เย็นเลิกงานก็กลับบ้าน กิจวัตรประจำวันหลักๆจะเป็นแบบนี้เกือบทุกวัน ไม่มีอะไรน่าสนใจ ไม่มีอะไรน่าตืนเต้น ไม่มีอะไรพิเศษไปกว่านี้ ( ยกเว้นสิ้นปีที่แอบตื่นเต้นบ้างเพราะต้องลุ้นโบนัส)
มีคนบอกว่าการได้ทำสิ่งที่ตัวเองชอบ สิ่งที่ตัวเองรัก ชีวิตเราจะมีสีสัน มีความสุข และไม่น่าเบื่อ ผมก็พยายามตามหา อะไร?คือสิ่งที่ผมชอบ อะไร?คือสิ่งที่ผมรัก ที่สำคัญมันอยู่ไหน? ยิ่งวิ่งตาม ยิ่งห่างไกล และยิ่งเหนื่อย แป๊บเดียวผ่านไป 7 ปีเต็มๆ ที่ไร้วี่แวว จนปลายปี 2555 ก็พบโดยบังเอิญ เมื่อน้องที่ทำงานให้ยืมกล้อง G12
ผมใช้กล้องตัวนี้ถ่ายรูปครั้งแรกก็ไม่มีอะไรมาก กดๆ ถ่ายๆ เพื่อให้ได้ภาพมาแค่นั้น แต่พอใช้ไปสักพักรู้สึกชอบ มีความสุข เพลิดเพลินเวลาถ่ายรูป เออมันใช่วะ!!! มันคือสิ่งที่เราตามหามาตลอด 7 ปีนี้เอง หลังจากนั้นไม่นานก็ได้มันมาเป็นเจ้าของโดยชอบธรรม และเริ่มต้นภาระกิจเที่ยวกับครอบครัวซึ่งเป็นทริปแรกที่เที่ยวเอง
ทริปแรกผ่านไป คนในครอบครัวมีความสุข สนุกสนาน มีรอยยิ้ม ที่สำคัญได้ภาพสวยๆ น่ารักๆ สำหรับเก็บไว้ดู ไว้เป็นความทรงจำ สำหรับผมการได้เที่ยวและได้ถ่ายภาพมันทำให้ผมมีความสุขมาก ยิ่งได้เห็นคนในครอบครัวมีความสุขผมนี่ยิ่งสุขสุดจะบรรยาย
ผลจากทริปแรกทำให้ผมหันมาศึกษาการถ่ายภาพจริงๆ จังๆ และก็ได้รู้ว่า G12 ไม่สามารถตอบโจทย์ของผมได้ด้วยข้อจำกัดของตัวมันเอง ผมได้ตัดสินใจซื้อกล้อง DSLR ตัวแรกนั่นคือ 60D พอได้มาครอบครองแค่นั้นแหละความอยากรู้ อยากเที่ยว อยากถ่าย เกิดขึ้นมากมาย จนกลายเป็นแรงผลักดันให้ผมออกไปเที่ยว พอได้เที่ยวบ่อยๆ ก็เกิดอยากนำเรื่องราวที่เกิดขึ้น ทั้งก่อนเริ่มเดินทาง ระหว่างทาง และเมื่อสิ้นสุดการเดินทาง มาบอกเล่า แบ่งปั่น เพื่อเป็นแนวทาง เป็นแรงบันดาลใจ ให้กับใครที่ยังกลัว ไม่กล้าไปเที่ยว และนั่นจึ่งเป็นจุดเริ่มต้อนของเพจ “ตากล้อง ท่องเที่ยว”
